هر آنچه باید در خصوص اینترنت اشیا (IoT) بدانید؟ - عینک ریبن

به گزارش عینک ریبن، امروز، عبارت اینترنت اشیاء (IoT) همه دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات را فراگرفته است. انرژی هوشمند، کشاورزی هوشمند، دامپروری هوشمند، خانه و ساختمان هوشمند، حمل ونقل هوشمند، سلامت هوشمند و به طور کلی شهر و محیط زیست هوشمند، اصطلاحاتی هستند که شمار بسیاری از سیاستمداران، مدیران، متخصصان و کسب وکارها را در سراسر دنیا، شیفته ویژگی های بی مانند این جلوه نوپیدای فناوری نموده اند. امروز اینترنت اشیاء با راهکارهای هوشمند خود در همه ابعاد زندگی بشر رخنه نموده و نویدبخشِ آینده ای بهره ور، دلپذیر و آسوده است.

اینترنت اشیا، یا اینترنت چیزها (Internet of Things) یک پارادایم نسبتاً جدید است که در سناریوهای ارتباطات بی سیم و مدرن به سرعت در حال رشد است. ایده اصلی این مفهوم، حضور فراگیر انواع اشیاء در اطراف ما است، از جمله تگ های RFID، سنسورها، محرک ها، تلفن های همراه و غیره - که به وسیله طرح های آدرس دهی منحصربه فرد قادر هستند با برقراری ارتباط با یکدیگر و همکاری برای دستیابی به اهداف مشترک هماهنگ شوند. عبارت اینترنت اشیاء، نخستین بار در 1999 میلادی توسط کوین اشتون بریتانیایی معرفی گردید. اشتون این مفهوم را در قالب دنیایی که در آن هر چیز و هر شی ای، دارای هویت دیجیتال باشد و کامپیوترها آن ها را کنترل و مدیریت نمایند، مطرح نمود.

اینترنت اشیا (IoT) چیست؟

اینترنت اشیا یا IoT به میلیاردها دستگاه فیزیکی در سراسر دنیا اشاره دارد که اکنون به اینترنت متصل شده اند و همگی در حال جمع آوری و به اشتراک گذاری داده ها هستند. به لطف ورود تراشه های رایانه ای بسیار ارزان و همچنین فراوانی شبکه های بی سیم، امکان تبدیل هر شیئی، به بخشی از IoT فراهم شده است. اتصال همه این اشیاء مختلف و اضافه کردن حسگر به آنها، سطحی از هوش دیجیتالی را به این دستگاه ها اضافه می نماید که به آنها این امکان را می دهد تا داده های دنیا واقعی را بدون درگیر کردن انسان دریافت و اجرا نمایند. اینترنت اشیاء باعث می گردد که دنیا پیرامون ما هوشمند تر و واکنش پذیرتر گردد و رویای ادغام دو دنیا دیجیتال و فیزیکی را محقق کند.

مثالی برای اینترنت اشیا (IoT)

به عبارت ساده هر شیئی فیزیکی را می توان به اینترنت اشیا تبدیل کرد به شرطی که آن را به اینترنت وصل کنیم تا کنترل گردد و اطلاعات و برنامه لازم را به آن بدهیم.

یک لامپ کم مصرف که می تواند با استفاده از برنامه تلفن های هوشمند روشن گردد یک دستگاه IoT است، همانطور که یک سنسور درب منزل یا یک خنک نماینده هوشمند در دفتر شما یا یک چراغ خیابان که به اینترنت متصل است. یک دستگاه IoT می تواند به اندازه یک اسباب بازی کودک یا به اندازه یک کامیون بدون راننده باشد. برخی از اشیاء عظیمتر مانند موتور جت هواپیما ممکن است متشکل از تعداد زیادی اجزای کوچکتر IoT باشند. در مقیاس عظیمتر، پروژه هایی مانند شهرهای هوشمند با تعداد بیشماری از IoT پر می شوند تا به ما در درک و کنترل محیط یاری نمایند.

در اصطلاح IoT برای دستگاه هایی که فقط امکان ارتباط اینترنتی دارند به کار برده نمی گردد بلکه در مورد دستگاه هایی است که می تواند مستقل از دخالت انسانی با شبکه ارتباط برقرار کند. به همین دلیل، رایانه شخصی یا یک گوشی هوشمند معمولاً دستگاه های IoT محسوب نمی گردد. با این وجود یک ساعت هوشمند، یک کمربند تناسب اندام یا دستگاه هایی این چنینی ممکن است به عنوان یک دستگاه IoT شمرده شوند.

تاریخچه اینترنت اشیا (IoT)

ایده اضافه کردن سنسورها و هوش به اشیاء در طول دهه 1980 و 1990 مورد بحث جدی نهاده شد هرچند که برخی پیش نمونه های قدیمی تر نیز وجود داشت. با این همه جدای از برخی پروژه های اولیه - از جمله یک دستگاه فروش متصل به اینترنت - پیشرفت کند بود چرا که تراشه ها خیلی عظیم و حجیم بودند و هیچ راهی برای ارتباط موثر اشیا وجود نداشت.از طرف دیگر پردازنده هایی که ارزان و مقرون به صرفه باشند و بتوانند میلیاردها دستگاه را به هم متصل نمایند، هنوز وجود نداشتند.

بکارگیری تگ هایRFID -تراشه های کم مصرف که قادر به برقراری ارتباط بی سیم هستند- به همراه افزایش دسترسی اینترنت پهن باند و شبکه های سلولی و بی سیم، بخشی از این مسئله را حل کرد. همچین اتخاذ IPv6 -که می بایست آدرس IP کافی را برای هر دستگاهی در دنیا فراهم کند -نیز دیگر گام ضروری برای تحقق اینترنت اشیا IoT بود.

این کوین اشتون بود که عبارت اینترنت اشیاء (IoT) را در سال 1999 ابداع کرد، اگرچه حداقل یک دهه دیگر طول کشید تا این فناوری به طور واقعی وارد عرصه دنیا جدید شد. افزودن تگ های RFID به تجهیزات گران قیمت برای یاری به ردیابی موقعیت مکانی آنها، اولین برنامه IoT بود. اما از آن موقع، هزینه افزودن سنسورها و اتصال اینترنتی به اشیاء همچنان در حال کاهش است و متخصصان پیش بینی می نمایند که این امر باعث می گردد تقریباً همه چیز به اینترنت متصل گردد.

اینترنت اشیا (IoT) چقدر عظیم است؟

عظیم و عظیمتر می گردد؛ در حال حاضر اشیای متصل بیشتری نسبت به مردم در دنیا وجود دارند. شرکت تحلیلگر فناوری IDC پیش بینی نموده است که در کل تا سال 2025 بیش از 41.6 میلیارد دستگاه IoT متصل وجود داشته باشد. همچنین تخمین زده می گردد که تجهیزات صنعتی و صنعت خودروسازی، عظیمترین بهره گیرنده از اینترنت اشیا را تشکیل دهند. این در حالی است که سازندگان خانه های هوشمند نیز روز به روز به اینترنت اشیا وابسته تر می شوند.

یکی دیگر از تحلیلگران فناوری، گارتنر، پیش بینی نموده است که بخش های بنگاه مالی و خودروسازی امسال 5.8 میلیارد را صرف به کارگیری دستگاه های IoT نموده اند. فراوری نمایندگان الکریسیته و برق نیز به لطف ادامه فرایند فعالیت کنتورهای هوشمند، از بالاترین کاربران IoT خواهند بود. دستگاه های امنیتی نیز، در قالب شناسایی مجرمان، استفاده نمایندگان عظیم از دستگاه های IoT خواهند بود. اتوماسیون ساختمان - مانند روشنایی - سریع ترین بخش در حال رشد در زمینه IoT خواهد بود و پس از آن خودروها (اتومبیل های متصل) و مراقبت های بهداشتی (نظارت بر شرایط بیمار) نیز هستند.

مزایای اینترنت اشیا (IoT) برای تجارت چیست؟

مزایای IoT برای تجارت به اجرای خاص بستگی دارد. چابکی و کارآیی معمولاً مورد توجه است. ایده این است که شرکت ها باید به داده های بیشتری در مورد محصولات خود و سیستم های داخلی خود و توانایی بیشتری برای ایجاد تغییر در نتیجه دسترسی داشته باشند.

فراورینمایندگان در حال اضافه کردن سنسورها به اجزای مختلف محصولات خود هستند تا بتوانند اطلاعات کامل تری را در مورد عملکرد خود در قبال مشتری به دست آورند. این امر می تواند برای مثال به شرکتها یاری کند تا پیش از خرابی یک محصول و تعویض، آن را تشخیص دهند و از ضرر بیشتر جلوگیری نمایند. شرکت ها همچنین می توانند از داده های فراوری شده توسط این سنسورها برای کارآمد تر کردن سیستم ها و زنجیره های تأمین استفاده نمایند.

بر اساس گزارش گارتنر اگر چه مصرف نمایندگان دستگاه های IoT بیشتری را در سال 2019 خریداری نموده اند، اما کماکان فراوری نمایندگان و مشاغل هزینه بیشتری برای این دستگاه ها خرج نموده اند. این گروه تحلیلگر می گوید در حالی که هزینه مصرف نماینده برای دستگاه های IoT در سال گذشته حدود 725 میلیارد دلار بود، هزینه فراوری نمایندگان و مشاغل برای IoT به 964 میلیارد دلار رسید. تا سال 2020 ، هزینه های تجاری و مصرف نماینده برای سخت افزار IoT تقریباً 3 تریلیون دلار خواهد بود.

IDC پیش بینی کرد که هزینه صنایع برتر برای IoT به این ترتیب باشد: فراوری گسسته (119 میلیارد دلار)، فراوری فرآیند (78 میلیارد دلار)، حمل و نقل (71 میلیارد دلار) و خدمات (61 میلیارد دلار). برای فراوری نمایندگان، پروژه هایی که از مدیریت دارایی پشتیبانی می نمایند، در درجه اول اهمیت در مورد به کار گیری IoT است. در حمل و نقل نیز نظارت بر حمل و نقل و مدیریت ناوگان در اولویت اول قرار گرفته است. هزینه های IoT در صنعت آب و برق نیز متوجه پروژه های شبکه هوشمند برای برق، گاز و آب است.

این در حالی است که پیش بینی می گردد هزینه های مصرف نماینده IoT به 108 میلیارد دلار برسد که خانه هوشمند، سلامتی شخصی و دسترسی به وسایل نقلیه متصل، بخش عمده ای از این هزینه ها را در بر خواهد گرفت.

اینترنت اشیا صنعتی (IIoT) چیست؟

اینترنت اشیا صنعتی (IIoT) یا چهارمین انقلاب صنعتی یا صنعت 4.0 همه نام هایی است که به استفاده از فناوری IoT در یک محیط تجاری داده می گردد. این مفهوم، مشابه همان مورد استفاده از دستگاه های IoT در خانه است، اما در این حالت هدف از این کار استفاده از ترکیبی از سنسورها، شبکه های بی سیم، داده های عظیم (Big Data)، هوش مصنوعی و بررسی برای اندازه گیری و بهینه سازی فرایندهای صنعتی است.

اگر این تکنولوژی در کل زنجیره تأمین شرکتهای به کار گرفته گردد، می تواند با تحویل به موقع کالا و مدیریت فراوری از ابتدا تا خاتمه، تحول بسیار شگرفی ایجاد کند. افزایش بهره وری نیروی کار یا صرفه جویی در هزینه دو هدف بالقوه است، اما IIoT همچنین می تواند جریان های جدید درآمد برای مشاغل ایجاد کند. به جای اینکه فقط یک محصول مستقل بفروشید - برای مثال، مانند یک موتور - فراوری نمایندگان می توانند تعمیر و نگهداری موتور را نیز به فروش برسانند.

مزایای اینترنت اشیا (IoT) برای مصرف نمایندگان چیست؟

IoT قرار است محیط زندگی ما - خانه ها و دفاتر و وسایل نقلیه ما - را باهوش تر، قابل اندازه گیری و سریع تر کند. بلندگوهای هوشمند مانند Echo آمازون و گوگل هوم امکان پخش موسیقی ، تنظیم تایمر یا کسب اطلاعات را آسان تر می نمایند. سیستم های امنیتی خانگی امکان نظارت بر اتفاقات داخل و خارج یا مشاهده و تبادل نظر با بازدید نمایندگان را آسان تر می نمایند. در همین حال، سیستم های هوشمند می تواند به ما یاری کند تا خانه هایمان را قبل از بازگشت به خانه گرم کنیم. لامپ های هوشمند نیز می توانند حتی وقتی ما خارج از خانه هستیم، به گونه ای عمل نماینده که به نظر برسد در خانه هستیم.

وقتی ما به دنبال خرید یا اجاره یک خانه هستیم، دستگاه های IoT می توانند به ما یاری نمایند تا بفهمیم که در محیط مورد نظر چه میزان سر و صدا دارد و یا میزان آلودگی آن را به ما نشان دهد. اتومبیل های خودران و شهرهای هوشمند نیز می توانند نحوه ساخت و مدیریت فضاهای عمومی خود را تغییر دهند. با این حال، بسیاری از این نوآوری ها می توانند پیامدهای عمده ای بر حریم شخصی ما داشته باشند.

اینترنت اشیا (IoT) و خانه های هوشمند

برای مصرف نمایندگان، خانه هوشمند احتمالاً جایی است با اشیایی که به وسیله اینترنت کار می نمایند و می توان با آن ها در تماس بود. این عرصه زمینه ای است که شرکت های عظیم فناوری (بخصوص آمازون ، گوگل و اپل) به سختی در حال رقابت درباره آن هستند.

عینی ترین مثال ها درباره خانه های هوشمند که از فناوری IoT بهره می گیرند، می تواند اسپیکرهای هوشمند مانند Echo آمازون باشد، اما همچنین می توان از لامپ هایی با قابلیت تنظیم نور، دوربین ها، سنسورهای تنظیم دما و یخچال های هوشمند نیز یاد کرد. اما علاوه بر اینها هنوز یک فاکتور بسیار جدی تر برای برنامه های خانه هوشمند وجود دارد. این خانه ها از این پس می توانند به سالمندان یاری نمایند تا به تنهایی در خانه های خود زندگی نمایند و به خانواده آن ها نیز این امکان را می دهد تا در هر زمان و از راه دور مراقب آنها باشند.

امنیت اینترنت اشیا (IoT)

امنیت یکی از عظیمترین مسائل مربوط به IoT است. این سنسورها در بسیاری از موارد داده های بسیار حساس را جمع آوری می نمایند - مثلاً آنچه در خانه خود می گویید و انجام می دهید. حفظ امنیت برای اعتماد مصرف نماینده بسیار حیاتی است ، اما تا به امروز سابقه امنیتی IoT بسیار ضعیف بوده است. بسیاری از دستگاه های IoT به اصول اولیه امنیت نظیر رمزگذاری داده ها در هنگام ترانزیت توجهی ندارند.

نقص در نرم افزار، حتی در نمونه هایی که مدت زیادی بدون مشکل کار نموده اند، به طور مرتب مشاهده شده که به این معنی است که آنها برای همواره در معرض خطر هستند. هکرها اکنون به طور جدی دستگاههای IoT مانند روتر و وب کم را هدف قرار می دهند، زیرا عدم امنیت ذاتی آنها باعث می گردد تا به راحتی هک شوند. محققان بیش از صدهزار وب کم را تا کنون یافتند که می توان به سهولت هک شوند. این در حالی است که برخی از ساعت های هوشمند متصل به اینترنت برای بچه ها حاوی آسیب پذیری های امنیتی است که به هکرها اجازه می دهد تا محل سکونت کاربر را ردیابی نمایند، مکالمات را شنود نمایند و یا حتی با کاربر ارتباط برقرار نمایند.

دولت ها نیز در مورد خطرات امنیتی دستگاه های IoT ابراز نگرانی نموده اند. دولت انگلستان دستورالعملهای خاص خود را در مورد امنیت دستگاه های IoT مصرف نماینده منتشر نموده است. کوشش های جدیدی انجام شده تا دستگاه ها دارای رمزهای عبور منحصر به فرد باشند و شرکت ها شرایطی را فراهم نموده اند تا هرکسی بتواند نقص در عملکرد دستگاه های IoT را گزارش کند. فراوری نمایندگان همچنین در مورد دریافت به روز رسانی های امنیتی دستگاه ها، زمانبندی مشخصی را در نظر گرفته اند. با این حال این اقدامات هنوز در ابتدای راه خود قرار گرفته است.

همه این دغدغه های امنیتی در تجارت و صنعت نیز صادق است. اتصال ماشین آلات صنعتی به شبکه IoT خطر احتمالی هکرها را برای کشف و حمله به این دستگاه ها افزایش می دهد. جاسوسی صنعتی یا حمله مخرب به زیرساخت های مهم هر دو خطرات بالقوه هستند. این بدان معناست که مشاغل باید اطمینان حاصل نمایند که این شبکه ها محافظت شده اند.

IoT پلی بین دنیای دیجیتال و دنیای فیزیکی ایجاد می نماید، به این معنی که هک شدن در دستگاه ها می تواند عواقب خطرناکی در دنیای واقعی داشته باشد. هک شدن سنسورهای کنترل دما در یک نیروگاه می تواند اپراتورها را به اتخاذ تصمیمی فاجعه بار راهنمایی کند. هک کردن کنترل یک اتومبیل بدون راننده نیز می تواند به فاجعه ختم گردد.

حریم خصوصی و اینترنت اشیا (IoT)

IoT با داشتن همه سنسورها داده هایی را برای هر کاری که انجام می دهید جمع آوری می نماید. به خانه هوشمند بروید: این می تواند بگوید چه زمانی از خواب بیدار می شوید (وقتی دستگاه قهوه هوشمند فعال شده است) و چه خوب دندان های خود را مسواک می زنید (به لطف مسواک هوشمند شما) ، چه ایستگاه رادیویی را به شما گوش می دهد (به لطف بلندگوی هوشمند شما) ، چه نوع غذایی را می خورید (به لطف اجاق گاز هوشمند یا یخچال شما) ، چه فکر می کنید فرزندانتان (به لطف اسباب بازی های هوشمندشان) و چه کسی به شما مراجعه نموده و از خانه شما می گذرد (به لطف درب هوشمند شما). در حالی که شرکت ها در وهله اول از فروش شما شیء هوشمند درآمد کسب می نمایند ، مدل تجاری IoT آنها احتمالاً شامل فروش حداقل برخی از آن داده ها نیز می گردد.

اینترنت اشیا (IoT) و داده ها

یک دستگاه IoT حاوی یک یا چند سنسور است که از آن برای جمع آوری داده استفاده می نماید. آنچه که این سنسورها جمع می نمایند به دستگاه و وظیفه آن بستگی دارد. سنسورهای داخل ماشین آلات صنعتی ممکن است دما یا فشار را اندازه گیری نمایند. یک دوربین امنیتی ممکن است دارای سنسور مجاورتی همراه با صدا و فیلم باشد، در حالی که احتمالاً ایستگاه هواشناسی منزل شما دارای یک سنسور رطوبت است. تمام این داده ها - و خیلی چیزهای دیگر - باید در جایی ارسال شوند. این بدان معناست که دستگاه های IoT احتیاج به انتقال داده ها دارند و این کار را به وسیله Wi-Fi ، 4G ، 5G و موارد دیگر انجام می دهند.

تحلیلگر فناوری IDC محاسبه می نماید که ظرف 5 سال اسباب بازی هایIoT حدود 79.4 ZB داده ایجاد می نمایند. IDC می گوید: برخی از این داده هایIoT کوچک و پراکنده خواهند بود اما سایر دستگاه ها، مانند دوربین های نظارتی ممکن است ترافیک داده عظیمی ایجاد نمایند. IDC پیش بینی می نماید که میزان داده های ایجاد شده توسط دستگاه های IoT به سرعت در چند سال آینده رشد خواهد نمود. بر اساس این پیش بینی، بیشتر داده ها در ابتدا توسط دوربین های نظارتی فراوری می شوند، اما سایر کاربردهای صنعتی و پزشکی به مرور زمان داده های بیشتری فراوری خواهند کرد.

اینترنت اشیا (IoT) و تجزیه و تحلیل داده های عظیم(Big Data)

IoT مقادیر زیادی از داده ها را فراوری می نماید: این بدان معناست که IoT محرک مهمی در پروژه های تجزیه و تحلیل داده های عظیم است زیرا به شرکت ها اجازه می دهد مجموعه های وسیعی از داده ها را ایجاد نموده و آنها را تجزیه و تحلیل نمایند. تهیه اطلاعات زیادی از سازنده در مورد چگونگی رفتار اجزای سازنده آن در شرایط دنیای واقعی می تواند به آنها یاری کند تا سریعتر پیشرفت نمایند، در حالی که داده های جمع آوری شده از سنسورها در سطح شهر می تواند به برنامه ریزان یاری کند تا کارها را با سرعت بیشتری انجام دهند.

این داده ها به اشکال مختلفی ارائه می شوند - درخواست های صوتی، ویدئو، دما یا سایر اشکال دیگر، که همه آنها را می توان برای استفاده استخراج کرد. همانطور که تحلیلگر IDC می گوید ، طبقه بندی ابرداده های IoT ، یک منبع در حال رشد داده ای است که می توان آن را مدیریت و استفاده کرد. Metadata یک نامزد اصلی است که از پایگاه داده های NoSQL مانند MongoDB تغذیه می گردد تا ساختاری را برای محتواهای بدون ساختار ارائه دهد یا در سیستم های شناخت تغذیه می گردد تا سطح جدیدی از درک، هوش و نظم را برای محیط های تصادفی خارج فراهم کند.

اینترنت اشیا (IoT) و رایانش ابری

حجم عظیمی از داده هایی که برنامه های IoT ایجاد می نمایند به این معنی است که بسیاری از شرکت ها به جای ایجاد مقادیر عظیمی از ظرفیت داخلی، تصمیم می گیرند که پردازش داده های خود را در ابر انجام دهند. غول های رایانش ابری در حال حاضر مشغول این زمینه هستند. مایکروسافت مجموعه Azo IoT خود را دارد، در حالی که خدمات وب آمازون نیز مانند Google Cloud سرویس های IoT را ارائه می دهد.

چگونه اینترنت اشیا (IoT) و 5G ، داده ها را به هم وصل نموده و به اشتراک می گذارند؟

دستگاه های IoT از روشهای مختلفی برای اتصال و به اشتراک گذاری داده استفاده می نمایند، اگرچه بیشتر آنها به نوعی از اتصال بی سیم استفاده می نمایند. خانه ها و دفاتر از Wi-Fi ، Zigbee یا Bluetooth Low Energy (یا حتی اترنت اگر بویژه موبایل نیستند) استفاده می نمایند. سایر دستگاه ها از LTE یا حتی اتصالات ماهواره ای برای برقراری ارتباط استفاده خواهند کرد. با وجود این، در حال حاضر برخی معتقدند که استانداردهای ارتباطات IoT باید مطابق با Wi-Fi امروزی پذیرفته و قابل تعامل باشند.

یکی از زمینه های رشد در چند سال آینده بدون شک استفاده از شبکه های 5G برای پشتیبانی از پروژه های IoT خواهد بود. 5G این امکان را دارد که بیش از یک میلیون دستگاه را در یک کیلومتر مربع پشتیبانی کند و این بدان معناست که استفاده از تعداد زیادی سنسور در یک منطقه بسیار کوچک امکان پذیر خواهد بود و باعث می گردد استقرارهای صنعتی IoT در مقیاس عظیم امکان پذیر گردد. انگلیس به تازگی بکارگیری 5G و IoT را در دو کارخانه هوشمند شروع نموده است. با این حال هنوز فناوری 5G در همه جا مستقر نشده است. اریکسون پیش بینی می نماید که تا سال 2025 حدود 5 میلیارد دستگاه IoT به شبکه های سلولی متصل گردد، اما حدوداً یک چهارم از آنها را 4G به هم متصل خواهد نمود.

دوربین های مداربسته در فضای باز، در آینده نزدیک عظیمترین بازار برای دستگاه های 5G IoT خواهند بود. همچنین پیش بینی می گردد که 3.5 میلیون دستگاه 5G IoT در حال استفاده در امسال به نزدیک به 50 میلیون دستگاه تا سال 2023 خواهد رسید. این در حالی است که در دراز مدت، صنعت خودروسازی، عظیمترین استفاده نماینده از 5G IoT باشد.

تکامل IoT: اینترنت اشیا به کجا می رود؟

از آنجا که قیمت سنسورها و ارتباطات همچنان رو به کاهش است، افزودن دستگاه های بیشتر به IoT روز به روز مقرون به صرفه می گردد - حتی اگر در برخی موارد فواید آشکاری برای مصرف نمایندگان نداشته باشد. استقرار در مراحل اولیه است و بیشتر شرکت هایی که با IoT درگیر هستند در حال حاضر در مراحل آزمایشی بهره برداری خود هستند. بسیاری از سیستم های عامل و استانداردهای رقیب، از سازندگان دستگاه گرفته تا شرکت های نرم افزاری و اپراتورهای شبکه، در حال رقابت در این عرصه هستند.

با اینکه هنوز دغدغه های اصلی فناوری اینترنت اشیا (IoT) یعنی عدم امنیت آن، به طور کامل رفع نشده، بشر امروز بی صبرانه منتظر عمومیت یافتن آن در تمام شئون زندگی خود است. این انگیزنه نه تنها باعث می گردد که نگرانی ها درباره فناوری اینترنت اشیا دیده نگردد بلکه موجب افزایش سرعت همه گیر شدن آن خواهد شد. به نظر می رسد زودتر از آنچه که کارشناسان عرصه فناوری انتظار دارند باید خود را برای فناوری اینترنت اشیا (IoT) آماده کنیم.