فیلم Gemini Man و استفاده از فناوری جوانسازی - عینک ریبن

به گزارش عینک ریبن، تا حالا منتقدها زیاد روی خوشی به فناوری جوانسازی یا de-aging در فیلم ها نشان نداده اند. منظور از این فناوری تبدیل تصویری یک هنرپیشه به نسخه جوان ترش است.

راستش مرور ویدئوها نشان می دهد که این فناوری از همان شروع، نسبتا تصاویر ویدئویی باکیفیتی فراوری می نماید، اما دشواری اینجاست که برای این فناوری هنوز هالیوود خطوط داستانی قدرتمندی فراوری نکرده.

در شرایطی که منتظر دیدن مرد ایرلندی اسکورسیزی هستیم که در آن از همین فناوری هم استفاده شده، فعلا برای دیدن یک فیلم مطرح سرگرم نماینده که این فناوری در آن نقش داشته، من به شما فیلم Gemini Man را توصیه می کنم.

این فیلم را کارگردان مشهور تایوانی -انگ لی- ساخته است. یکی از نویسندگان فیلمنامه آن دیوید بینوف از نویسندگان فیلمنامه سریال گیم آو ترونز است و در ان دو هنرپیشه مشهور آشنا برای ما یعنی ویل اسمیت و کلایو اوون بازی می نمایند.

تقریبا 20 سال طول کشید که ایده ساخت این فیلم به مرحله اجرا دربیاید. در این 20 سال حتی زمانی نزدیک بود که تونی اسکات، کارگردان فیلم بگردد و هنرپیشه هایی مانند هریسون فورد و مل گیبسون و شان کانری، به جای ویل اسمیت نقش اول را بازی نمایند.

اما زمان همین طور گذشت و این هنرپیشه ها دیگر از دوره ای که می توانستند به راحتی نقش اکشن بازی نمایند و در این نقش مقبول باشند فاصله گرفتند. این وسط مسائل بودجه ای و تکنیکی رفع شد و خاتمه این نقش رسید به ویل اسمیت.

این جمینی عنوان فیلم به نام جوزا است. جوزا علاوه بر اینکه نام یک از بروج آسمانی است، معانی دیگری هم دارد که با داستان فیلم منطبق است. فرهنگ دهخدا می نویسد که :

در اصل لغت جوزا بمعنی گوسپند سیاه است که میان او سپید باشد و اضافه می نماید که معنی دوپیکر هم می دهد.

و این معانی با داستان فیلم منطبق هستیم، در فیلم Gemini Man، ویل اسمیت یک به اصطلاح هیتمن ماهر پا به سن گذاشته است که دچار شک و تردید در خصوص درستی کار خودش می گردد و در حالی که در جدالی با درون خود قرار می گیرد به ناگاه درمی یابد که باید در مبارزه ای با هیتمن دیگر قرار بگیرد که نزدیکی زیادی به او دارد … (تا جایی که داستان لو نرود، حال و هوایش را تعریف کردم.)

فیلم جلوه های ویژه خوب و فیلمبرداری زیبایی دارد و بعضی جاها آدم را امیدوار می نماید که حتی یکی از بهترین اکشن های سال هم باشد، اما چه کنیم که داستان فیلم یک جاهایی نارساست و سوژه و طرح داستانی خوبش را به آن اوجی که باید نمی رساند.